Maarten van Leuken

Biografie Maarten van Leuken

Geboren in Gemert, Noord-Brabant, 1954. Na iets te lang over zijn middelbare school gedaan te hebben vertrok hij in 1973 naar Tilburg om de Academie tot opleiding van Teken-en Handvaardigheidleraar te volgen. Dit op aandrang van Karel Retera; een vriend van zijn vader, die zelf ontwerper/kunstenaar was. Geen kunstacademie, maar een degelijke opleiding tot leraar.

In 1978 studeerde hij af voor MO-B Tekenen en had ondanks zijn toekomstdroom als vrij kunstenaar gelijk een baan: in Coevorden aan de Rijksscholengemeenschap.

De flat die hij toegewezen kreeg werd meteen ingericht als atelier om te schilderen/fotograferen en het fietsenhok beneden van 3 x 3 meter werd in gebruik genomen als beeldhouwruimte.
Na een jaar lesgeven begon het te kriebelen en meldde hij zich aan voor Ateliers 63 in Haarlem. Een bus gevuld met installatiemateriaal, voornamelijk bestaand uit 3 dimensionale objecten waar foto’s in verwerkt waren, werd uitgeladen in de kelders van Ateliers 63.
Een week later - een illusie armer: niet aangenomen.
Toen in 1980 de gelegenheid zich voordeed om een oude boerderij te huren werd dat met vier handen aangegrepen. Van 1980 tot 1984 heeft de boerderij en de landelijke omgeving zijn invloed gehad op het werk: tijdelijke buiteninstallaties met natuurlijke materialen werden
gerealiseerd zoals de boom die met aangebrachte takken terug leek te groeien in de grond.
De natuur werd ook naar binnen gebracht in de vorm installaties/performances .
In 1984 liep het huurcontract af en moest er wederom een atelier/woonruimte gezocht worden.
Eerst maar een zolderkamertje waarin de beperking van de ruimte zich liet zien in kleiner en strakker schilderwerk. De beweging was er een beetje uit en maakte plaats voor weloverwogen , filosofisch werk.
Tot…. In 1986 werd een oude kantine van een, niet meer in gebruik zijnde, aardappelmeelfabriek in gebruik genomen als atelier. Samen met Jochem Mol, vriend en collega, werd eerst de ruimte ontsmet (vlooien in wel 100 plastic zakken oude kleren) en vervolgens van een
wit (allergoedkoopst) verfje voorzien. In de Fabriek ontstonden weer de grotere werken, maar nu toch met een berekenend tintje. Weliswaar was de beweging en de kleur uitbundig; de composities waren geometrischer dan voorheen: een combinatie van grote kleurvlakken afgewisseld met ”landschappelijke“ vlakken. Doorkijkjes die een ruig landschap deden vermoeden. Non-figuratief met een hang naar herkenning.
Ter compensatie werden grote voorbedrukte doeken gespannen en beschilderd in een ruige uiteenspattende beweging met veel wit, zwart en okers. In een scherp contrast werden er klassieke vormen, zoals een sterk geabstraheerde Griekse stoel of een piramide op geschilderd.

Na een aantal jaren kwam de interesse voor de fotografie weer opzetten en werd weer gebruikt in schilderijen . Grote “zelftorso’s” werden gebruikt als poort. Foto’s van vroegere videobeelden gemonteerd in een schilderij: beweging-stil-beweging-stil.
Altijd zijn eigen drukte gebruikend in wat voor techniek dan ook. Niet het hoe, maar het wat.
Met veel up’s en downs , blokkades enz. is er in De fabriek gewerkt. Vaak was het een vluchthonk, niet om te werken, maar om te peinzen. In de vele gesprekken met Jochem is hem duidelijk geworden dat zijn leven een andere wending moest krijgen.
En de kantine van De Fabriek werd gesloopt……
In 2002 heeft hij een oud winkelpand betrokken om er te gaan wonen en werken. Misschien had hij er nog wel gezeten als ze niet hadden ingebroken en als niet het hele atelier onder water had gestaan
Maar in die periode is hij wel uitbundiger gaan schilderen, met veel kleur, vorm en beweging. En werden schilderijen 3 dimensionaal: geschilderde objecten.
De heftigheid van het bestaan kwam los en op het doek/object
Het werk van Maarten van Leuken kun je duiden als een explosie van kleur, vorm en beweging. Al deze elementen zitten in zijn schilderijen/ foto’s/ objecten door de jaren heen.
Het zijn steeds terugkomende elementen in zijn werk die als persoonlijke karaktertrekken op de schilderijen/objecten zijn gesmeten; druk, uitbundig en met zeer veel lichamelijke beweging uitgevoerd. Alsof het leven er zelf van af hangt.